غلامرضا نوفرستی روز چهارشنبه به خبرنگاران گفت: سکه های مکشوفه به صورت پلمب شده در اختیار نیروی انتظامی قرار گرفت و پس از آن برای کارشناسی قدمت و ارزش آن تحویل میراث فرهنگی شد.
وی با اشاره به اینکه سکه‌های تحویلی پلیس از آرامستان ابن بابویه شهرری مربوط به حکومت آغازین دوره آل‌بویه است، افزود: شایعاتی مبنی بر وجود فرد سوم در زمینه کشف این سکه ها است، اما این موضوع صحت نداشته و همان دو فرد دستگیر شده در زمینه کشف سکه ها هستند.
دادستان عمومی و انقلاب شهرستان ری خاطر نشان کرد: وجود شایعات دلیلی بر صحت و سقم و درستی ان گونه موارد نداشته و اخباری که از طریق دادستانی و میراث فرهنگی منتشر می شود قابل استناد هستند.
از روی سنگ قبر و بنابر اظهارات یکی از افرادی که سکه ها را کشف کرده زمان وقوع این اتفاق بیستم شهریور ماه سال جاری است و یکی از این ۲ نفر که ساکن شهرری در جنوب تهران هم هست پس از مدتی، دوشنبه پنجم آبان ضمن معرفی خود به کلانتری ۱۳۱ شهرری، سهمش شامل ۱۳۰ سکه را به مسئول آرامستان ابن بابویه تحویل می‌دهد.
آل بویه یا بوییان یا دیالمه (۳۲۰–۴۴۷ ق / ۹۳۲–۱۰۵۵ م) حکومتی ایرانی از دودمان‌های دیلمی شیعه پس از اسلام است که در بخش مرکزی و غربی و جنوبی ایران و عراق فرمانروایی می‌کردند که از دیلمان در لاهیجان گیلان برخاسته بودند.
مؤسسین این سلسله علی، حسن و احمد، سه پسر دیلمی بویه بودند که در رکاب سپاه مرداویج بودند و پس از او، ترقی کردند. علی که اصفهان را در دست داشت، به جنوب لشکر کشید و فارس را به چنگ آورد، در حالی که حسن جبال را به تملک درآورد و احمد کرمان و خوزستان را تسخیر کردند. حسن با پیش‌روی به سوی غرب در سال ۹۴۵ میلادی وارد بغداد شد. یک سال بعد مستکفی خلیفه عباسی را سرنگون و او را با المطیع جایگزین کرد.
بدین ترتیب دوره ای از ۱۱۰ سال سیطره بوئیان بر خلافت آغاز شد، سیطره ای که تثبیتش برای بوئیان ۱۲ سال زمان برد. آنان عنوان امیرالامرا را که رسماً به فرمانروایان بویی بغداد داده شده بود، اختیار کردند.
براین اساس نیز ابن بابویه نخستین گورستان شهر ری و دومین گورستان تهران است که بسیاری از مشاهیر ایران در آن دفن هستند. نام این گورستان برگرفته از نام محمد بن بابُویه معروف به شیخ صدوق یکی از فقها و دانشمندان شیعه است که آرامگاه او در آن جا واقع شده است.
برج طغرل در شرق آرامگاه ابن‌بابویه در شهر ری واقع شده و از آثار به جا مانده از دوره سلجوقیان است، این گورستان ۱۰ هکتار وسعت دارد.
