وب‌سایت اوما – دکتر زهرا سیفی: فیبروم‌ها تومور‌های خوش خیمی هستند که در رحم رشد می‌کنند. آن‌ها ممکن است بر باروری و احتمال بارداری تأثیر بگذارند. فیبروم رحم بسیار متداول است.
حدود ۲۰ تا ۸۰ درصد خانمها در سن ۵۰ سالگی دچار این تومور‌های غیر سرطانی می‌شوند و ۳۰ درصد از خانمها بین ۲۵ تا ۴۴ سال علائم فیبروم را مشاهده می‌کنند. این بدان معنی است که فیبروم‌های رحمی در طول سال‌های باروری خانم رایج است.
علائم فیبروم چیست؟
ممکن است هیچ علامتی از فیبروم نداشته باشید. در صورت بروز علائم، شایعترین علائم عبارتند از:
- پریودی‌های سنگین یا دردناک
- خونریزی بین پریود‌ها (لکه بینی)
- کم خونی ناشی از خونریزی شدید یا طولانی مدت
- پریودی‌های طولانی
- احساس فشار خفیف در ناحیه تحتانی شکم
- درد هنگام رابطه جنسی
- کمر درد
- یبوست
- بیماری‌های تولید مثل، از جمله ناباروری، سقط جنین و زایمان زودرس
- تکرر ادرار
- مشکل در تخلیه مثانه
ممکن است در طول معاینه لگن، فیبروم احساس شود. اگر پزشک مشکوک شود تومور غیر سرطانی دارید، ممکن است آزمایش تصویربرداری مانند سونوگرافی سفارش دهد تا تأیید کند تومور فیبروم است یا خیر.
اثرات فیبروم بر بارداری چیست؟
بیشتر خانمها در دوران بارداری هیچ تاثیری از فیبروم‌ها نخواهند داشت. با این حال، یک بررسی در سال ۲۰۱۰ نشان می‌دهد ۱۰ تا ۳۰ درصد از خانم‌های مبتلا به فیبروم در دوران بارداری دچار عوارض می‌شوند.
محققان توجه دارند که شایعترین عارضه فیبروم در دوران بارداری، درد است. این بیماری اغلب در خانم‌هایی با فیبروم بزرگتر از ۵ سانتی متر و در سه ماهه آخر بارداری دیده می‌شود. فیبروم‌ها ممکن است خطر سایر عوارض در دوران بارداری و زایمان را افزایش دهند. این عوارض عبارتند از:
محدودیت رشد جنین
فیبروم بزرگ ممکن است به دلیل کاهش فضای داخل رحم از رشد کامل جنین جلوگیری کند.
افتادگی جفت
این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که جفت از دیواره رحم جدا می‌شود، زیرا توسط یک فیبروم مسدود شده است. این مسئله باعث کاهش اکسیژن و مواد مغذی حیاتی می‌شود.
زایمان زودرس
درد ناشی از فیبروم ممکن است منجر به انقباضات رحمی شود، که می‌تواند منجر به زایمان زودرس شود.
زایمان سزارین
تخمین زده می‌شود خانم‌های مبتلا به فیبروم شش برابر بیشتر از خانم‌های دیگر نیاز به سزارین دارند.
موقعیت بریچ
به دلیل شکل غیر طبیعی حفره، ممکن است جنین نتواند با زایمان طبیعی متولد شود.
سقط جنین
تحقیقات نشان می‌دهد احتمال سقط جنین در خانم‌هایی که فیبروم دارند دو برابر بیشتر از سایر خانمها است.
اثرات بارداری بر فیبروم چیست؟
اکثر فیبروم‌ها در دوران بارداری دچار تغییر اندازه نمی‌شوند. در واقع، طبق یک بررسی در سال ۲۰۱۰، یک سوم فیبروم‌های رحمی در سه ماهه اول رشد می‌کند. رشد فیبروم احتمالاً تحت تأثیر استروژن است و میزان استروژن با پیشرفت بارداری افزایش می‌یابد. این مسئله ممکن است به رشد فیبروم منجر شود.
با این وجود، برای سایر خانمها، فیبروم‌ها در دوران بارداری کوچک می‌شوند. در یک تحقیق در سال ۲۰۱۰، محققان دریافتند ۷۹ ٪ فیبروم‌هایی که قبل از بارداری وجود داشتند، بعد از زایمان از نظر اندازه کوچک شدند.
اثرات فیبروم بر باروری چیست؟
بسیاری از خانم‌هایی که فیبروم دارند به طور طبیعی باردار می‌شوند. ممکن است برای بارداری به درمان فیبروم نیاز نباشد. با این حال، در برخی موارد، فیبروم‌ها می‌توانند روی باروری تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، فیبروم‌های ساب موکوزال، که نوعی فیبروئید است که رشد می‌کند و به داخل حفره رحم می‌ریزد، خطر ناباروری یا سقط جنین را افزایش می‌دهد.
اگر می‌خواهید با فیبروم باردار شوید مراحل بعدی را انجام دهید: در مورد اندازه یا موقعیت فیبروم موجود با پزشک خود صحبت کنید. از پزشک بپرسید آیا فیبروم می‌تواند با بارداری یا توانایی حفظ بارداری مشکل ایجاد کند یا خیر. به همین ترتیب، از پزشک بپرسید آیا درمان‌های فیبروئیدی می‌تواند به بارداری کمک کند یا خیر.
فیبروم‌ها در دوران بارداری چگونه درمان می‌شوند؟
روش‌های درمان فیبروم رحمی در بارداری، به دلیل قرار گرفتن جنین در معرض خطر، محدود است. استراحت در رختخواب، هیدراتاسیون و دارو‌های مسکن به مادر و جنین کمک می‌کند.
در موارد بسیار نادر، میومکتومی در نیمه دوم بارداری قابل انجام است. این روش فیبروم‌ها را از خارج رحم یا از داخل دیواره رحم خارج می‌کند. فیبروم‌هایی که در حفره رحم رشد می‌کنند به دلیل خطرات احتمالی برای جنین عموماً در جای خود باقی می‌مانند.
قبل از بارداری چگونه فیبروم را درمان کرد؟
درمان فیبروم‌های رحمی قبل از بارداری، احتمال باروری را افزایش می‌دهد. متداول‌ترین روش‌های درمانی برای فیبروم‌هایی که باروری را حفظ می‌کنند شامل موارد زیر است:
میومکتومی
این روش جراحی برای از بین بردن فیبروم‌ها استفاده می‌شود. این روش نیاز به سزارین را افزایش می‌دهد و احتمالاً باید قبل از تلاش برای بارداری، حدود سه ماه صبر کنید.
قرص‌های ضد بارداری هورمونی
در حالی که قرص مصرف می‌کنید، نمی‌توانید باردار شوید. اما این روش‌های پیشگیری از بارداری می‌تواند به کاهش علائم بیماری مانند خونریزی شدید و پریودی‌های دردناک کمک کند.
دستگاه داخل رحمی
(IUD) مانند قرص ضدبارداری، IUD از بارداری جلوگیری می‌کند. با این وجود می‌تواند ضمن حفظ باروری، برخی از علائم را از بین ببرد.
آگونیست‌های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (Gn-RH)
این نوع دارو تولید هورمون‌هایی که منجر به تخمک گذاری و قاعدگی می‌شوند را مسدود می‌کند، بنابراین شما نمی‌توانید در حین مصرف این دارو باردار شوید. این دارو می‌تواند به کوچک شدن فیبروم کمک کند.
میولیز
در این روش از جریان الکتریکی، لیزر یا فرکانس رادیویی برای کوچک کردن رگ‌های خونی که فیبروم‌ها را تغذیه می‌کنند استفاده می‌شود.
سایر روش‌های درمانی
برای خانم‌های دارای فیبروم که می‌خواهند در آینده باردار شوند مناسب است. هر روش درمانی خطرات و عوارض خاص خود را دارد، بنابراین در مورد گزینه درمانی مورد نظر با پزشک خود صحبت کنید. از پزشک خود بپرسید چه مدت باید بعد از درمان صبر کنید تا باردار شوید. در برخی از روش‌های درمانی مانند قرص ضدبارداری، می‌توانید به محض قطع مصرف قرص، باردار شوید.
نتیجه گیری
فیبروم رحم ممکن است روی باروری تأثیر بگذارد. همچنین ممکن است بر توانایی شما در حفظ بارداری تأثیر بگذارند. با این حال، بیشتر خانمها مشکل باروری یا عوارض بارداری را تجربه نخواهند کرد. اگر فیبروم دارید و می‌خواهید باردار شوید، در مورد گزینه‌های درمانی و خطرات آن با پزشک خود صحبت کنید.
در حالی که نمی‌توانید از ابتلا به فیبروم جلوگیری کنید، یک شیوه زندگی سالم به کاهش خطر کمک می‌کند. به همین ترتیب، یک شیوه زندگی سالم، که شامل حفظ وزن سالم است، خطر ابتلا به ناباروری و بارداری‌های پرخطر را کاهش می‌دهد.