گودزیلا علیه کونگ در عرض سه روز از فیلم کریستوفر نولان جلو زد

گودزیلا علیه کونگ اکرانش در مناطقِ خارج از آمریکای شمالی را این آخرهفته با قدرت و عظمتی درخورِ رویارویی پادشاه اَتمی هیولاها و هشتمین شگفتی دنیا آغاز کرد. این فیلم به افتتاحیه‌ی جمعه تا یکشنبه‌ی غول‌آسای ۷۰ میلیون و ۳۴۰ هزار دلار در بازار چین دست پیدا کرد؛ رقمی که شامل ۲۱ میلیون دلار در روز جمعه، ۲۸ میلیون و ۴۰۰ هزار دلار در روز شنبه و ۲۰ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار در روز یکشنبه می‌شود. این رقم یک پله بالاتر از افتتاحیه‌ی ۶۸ میلیون دلاری گودزیلا: پادشاه هیولاها (۱۳۵ میلیون دلار فروش نهایی در چین) و یک پله پایین‌تر از افتتاحیه‌ی ۷۳ میلیون دلاری کونگ: جزیره‌ی جمجمه (۱۶۸ میلیون دلار فروش نهایی در چین) جای می‌گیرد. درواقع، این فیلم که در ۴۲ هزار سینما روی پرده رفت، ۸۲ درصد از سهمِ بازارِ آخرهفته‌ی اخیر را تصاحب کرده بود. میانگین امتیاز گودزیلا علیه کونگ در سایت‌های «دوبان» و «مائویِن» (که حکم آی‌اِم‌دی‌بیِ چین را دارند) به ترتیب ۷/۳ از ۱۰ و ۹/۱ از ۱۰ است؛ ساخته‌ی آدام وینگارد از این نظر عملکرد بهتری در مقایسه با گودزیلای گرت اِدواردز (۶/۵ از ۱۰ و ۸/۳ از ۱۰) و جزیره‌ی جمجمه (۶/۵ از ۱۰ و ۸/۳ از ۱۰) داشته است.

افتتاحیه‌ی گودزیلا علیه کونگ فقط بزرگ‌تر از افتتاحیه‌ی دیگر فیلم‌های هالیوودی دوران کرونا نیست، بلکه این فیلم در عرض سه روز بیشتر از مجموعِ درآمدِ دوران اکرانِ امثالِ تنت (۶۶ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار)، مولان (۴۰ میلیون و ۷۲۲ هزار دلار)، واندروومن ۱۹۸۴ (۲۵ میلیون دلار)، کرودها: عصر جدید (۵۳ میلیون و ۶۹۱ هزار دلار)، روح (۵۷ میلیون و ۹۳۱ هزار دلار)، اکران مجدد هری پاتر و سنگ جادو (۲۷ میلیون و ۳۰۰ هزار دلار) و آواتار (۴۴ میلیون دلار و اندی) فروخته است. گودزیلا علیه کونگ از زمان هابز و شاو (۹۴ میلیون دلار افتتاحیه / ۲۰۰ میلیون دلار درآمد نهایی) در ماه آگِست سال ۲۰۱۹ تاکنون، بزرگ‌ترین افتتاحیه‌ی یک فیلم هالیوودی در چین حساب می‌شود. خلاصه بعد از یک سال تعطیلی سینماها و بازگشایی سینماها که سینماروهای چینی اکثرا اهمیتی به فیلم‌های هالیوودی نمی‌دادند، گودزیلا علیه کونگ بالاخره به همان فیلمِ موعودِ پُرسروصدایی که هالیوود برای شکستنِ طلسمش در بازار چین به آن نیاز داشت تبدیل شد. همچنین، گودزیلا علیه کونگ نخستین فیلمِ هالیوودی است که از زمان فروزن ۲ (۱۲۲ میلیون دلار) در اواخر ۲۰۱۹ تاکنون، حداقل ۷۰ میلیون دلار در این کشور فروخته است.

این افتتاحیه‌ی قوی جایگاهِ دنیای هیولایی لجندری را به‌عنوان یکی از انگشت‌شمار مجموعه‌های هالیوودی که هنوز از محبوبیتِ ویژه‌ای در بازار چین بهره می‌برد ثابت می‌کند. اگرچه پادشاه هیولاها با کسب فقط ۳۹۰ میلیون دلار در دنیا از ۱۸۵ میلیون دلار بودجه شکست خورد (در مقایسه با درآمد ۵۲۹ میلیون دلاری قسمت اول گودزیلا در سال ۲۰۱۴ و درآمد ۵۶۹ میلیون دلاری جزیره‌ی جمجمه در سال ۲۰۱۷)، اما درآمد این فیلم در بازار چین با ۷۰ درصد رشد فروش در مقایسه با گودزیلا (۶۸ میلیون دلار) و فقط ۲۵ درصد اُفت فروش در مقایسه با جزیره‌ی جمجمه (۱۶۸ میلیون دلار) مواجه شد. گرچه چین به‌تنهایی قادر به نجات دادنِ پادشاه هیولاها از شکستِ جهانی‌اش نبود، اما استقبال سینماروهای چینی از آن نشان داد که این مجموعه حداقل هنوز در بازار چین محبوب است. پس از اینکه پادشاه هیولاها در حد انتظارات ظاهر نشد، استودیوهای لجندری (که آن را در چین پخش می‌کند) و برادران وارنر (که پخش آن در دیگر نقاط دنیا را برعهده دارد) نگران بودند که استقبال ضعیف از این فیلم پیام‌آور سرنوشتِ ناگوار گودزیلا علیه کونگ خواهد بود. به بیان دیگر، ماجرای وحشت‌زدگی برادران وارنر از سرنوشت احتمالی جاستیس لیگ پس از واکنش‌های سراسر افتضاحی که بتمن علیه سوپرمن دریافت کرد از نو تکرار شد.

راستش، در شرایط عادی اگر گودزیلا علیه کونگ در تاریخ سیزدهم مارس ۲۰۲۰ یا بیستم نوامبر ۲۰۲۰ (تاریخ‌های اکران اورجینالش پیش از شیوع کرونا) روی پرده‌ می‌رفت، احتمالا همان نقشی را در مقایسه با پادشاه هیولاها ایفا می‌کرد که دارک فینیکس و ترمیناتور:‌ سرنوشت تاریک برای افراد ایکس: آپوکالیپس و ترمیناتور: جنسیس ایفا کرده بودند؛ دنباله‌ای که با تبدیل کردن شکست نسبی فیلم قبلی، به یک شکستِ قاطعانه، حکمِ کوبیدنِ مهر تاییدی روی پایانِ کار این مجموعه را می‌داشت. اما دوران کرونا هرچه برای دیگر فیلم‌ها زیان‌آور بوده است، حداقل به نفع گودزیلا علیه کونگ تمام شده است. برهوت نسبی سینماهای آمریکای شمالی از بلاک‌باسترهای بیگ پروداکشن می‌تواند به درآمدِ بهتر از انتظاراتِ این فیلم در گیشه‌ی خانگی منجر شود. قابل‌ذکر است که افتتاحیه‌ی بین‌المللی گودزیلا علیه کونگ ۱۲۱ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار است؛ ۹/۴ درصد از این رقم به سینماهای آیمکس تعلق دارد؛ آماری که ۱۱ درصد بهتر از پادشاه هیولاها و ۵۷ درصد بهتر از گودزیلا است. حالا که استودیوها مشغول اکران دوباره‌ی فیلم‌های بزرگشان هستند، استقبال دلگرم‌کننده‌ی دنیا از گودزیلا علیه کونگ نقشِ یک پیروزی بزرگ برای کُل صنعت را ایفا می‌کند. اما حالا که گودزیلا علیه کونگ با استقبال قابل‌توجه‌ای در چین مواجه شده است، احتمالا در پایان این هفته که مصادف با آغاز اکران این فیلم در آمریکای شمالی خواهد بود، شاهد تکرار یکی از سنت‌های این مجموعه برای سومین‌بار خواهیم بود: درآمد بهتر آن در چین در مقایسه با آمریکای شمالی. به همین مناسبت، فیلم‌های پیش‌رو جزو آن دسته فیلم‌های منحصربه‌فردی قرار می‌گیرند که نه‌تنها (۱) حداقل ۹۹ میلیون دلار در چین فروخته‌اند، بلکه (۲) درآمدشان در چین بیشتر از آمریکای شمالی بوده است.

گودزیلا علیه کونگ نخستین فیلم هالیوودی است که از زمان فروزن ۲ (۱۲۲ میلیون دلار) در اواخر ۲۰۱۹ تاکنون، حداقل ۷۰ میلیون دلار در این کشور فروخته است

این بیست فیلم که در فاصله‌ی سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹ اکران شده‌اند و احتمالا گودزیلا علیه کونگ نیز به‌زودی به جدیدترین عضوش تبدیل خواهد شد عبارت‌اند از: سریع و خشن ۸ (۳۹۳ میلیون در چین / ۲۲۶ میلیون خانگی / یک میلیارد و ۲۳۶ میلیون جهانی / ۲۵۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۷)، سریع و خشن ۷ (۳۹۲ میلیون / ۳۵۲ میلیون / یک میلیارد و ۵۱۷ میلیون / ۱۹۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۵)، ترنسفورمرها: عصر انقراض (۳۰ میلیون / ۲۴۰ میلیون / یک میلیارد و ۱۰۸ میلیون / ۲۱۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۴)، ونوم (۲۶۹ میلیون / ۲۱۴ میلیون / ۸۵۴ میلیون / ۱۰۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۸)، ترنسفورمرها: آخرین شوالیه (۲۲۹ میلیون / ۱۳۰ میلیون / ۶۰۵ میلیون / ۲۲۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۷)، وارکرفت (۲۲۵ میلیون / ۴۷ میلیون / ۴۳۸ میلیون / ۱۶۸ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۶)، ردی پلیر وان (۲۱۸ میلیون / ۱۳۵ میلیون / ۵۸۱ میلیون / ۱۷۵ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۸)، هابز و شاو (۲۰۱ میلیون / ۱۷۵ میلیون / ۷۵۹ میلیون / ۲۰۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۹) و بامبلبی (۱۷۱ میلیون / ۱۲۷ میلیون / ۴۶۸ میلیون / ۱۳۵ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۸).

هنوز تمام نشده؛ یک نفس عمیق برای یازده‌تای باقی‌مانده: کونگ: جزیره‌ی جمجمه (۱۶۸ میلیون / ۱۶۷ میلیون / ۵۶۹ میلیون / ۱۸۵ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۷)، سه‌ایکس: بازگشت زندر کیج (۱۶۴ میلیون / ۴۵ میلیون / ۳۸۵ میلیون / ۸۵ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۷)، رزیدنت ایول: آخرین فصل (۱۵۹ میلیون / ۲۷ میلیون / ۳۱۲ میلیون / ۴۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۷)، رمپیج (۱۵۶ میلیون / ۱۰۱ میلیون / ۴۲۸ میلیون / ۱۲۵ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۸)، مِـگ (۱۵۳ میلیون / ۱۴۴ میلیون / ۵۳۰ میلیون / ۱۳۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۸)، گودزیلا: پادشاه هیولاها (۱۳۵ میلیون / ۱۱۰ میلیون / ۳۹۰ میلیون / ۱۷۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۹)، آلیتا: فرشته‌ی جنگ (۱۳۳ میلیون / ۸۶ میلیون / ۴۰۷ میلیون / ۱۷۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۹)، ترمیناتور: جنسیس (۱۱۳ میلیون / ۹۰ میلیون / ۴۴۱ میلیون / ۱۵۵ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۵)، حاشیه‌ی اقیانوس آرام (۱۱۲ میلیون / ۱۰۱ میلیون / ۴۱۱ میلیون / ۱۸۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۳)، حاشیه‌ی اقیانوس آرام: طغیان (۹۹ میلیون / ۶۰ میلیون / ۲۹۰ میلیون / ۱۵۰ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۸) و بالاخره آسمان‌خراش (۹۹ میلیون / ۶۸ میلیون / ۳۰۵ میلیون / ۱۲۵ میلیون بودجه در سال ۲۰۱۸).

واضح است که این فهرست نه‌تنها شامل فیلم‌های جمع‌و‌جورتری مثل نید فور اِسپید (۶۶ میلیون دلار در چین / ۲۰۴ میلیون دلار در دنیا) و مکانیک: رستاخیز (۴۹ میلیون / ۱۲۵ میلیون جهانی) نمی‌شود، بلکه بسیاری از پُرفروش‌ترین فیلم‌های هالیوود در چین مثل وارکرفت، ترنسفورمرها: آخرین شوالیه یا حاشیه‌ی اقیانوس آرام: طغیان اِلزاما موفقیت‌های تمام‌عیاری در گیشه‌ی جهانی نبودند. اگر از خوانندگان منظم گزارش‌های باکس آفیس باشید حتما می‌دانید که درآمد بزرگ‌تر از انتظاراتِ ترمیناتور: جنسیس و افراد ایکس: آپوکالیپس (۱۲۲ میلیون در چین / ۱۵۵ میلیون در خانه / ۵۴۳ میلیون در دنیا) باعث ایجاد اُمیدواری غیرواقعی استودیوها درباره‌ی آینده‌ی روشنِ این مجموعه‌ها شد. بازار چین عموما قادر به نجات دادنِ فیلم‌هایی که در دنیا شکست خورده‌اند نیست. در نتیجه، ساخت دارک فینیکس و سرنوشت تاریک تنها با استناد به موفقیت فیلم‌های قبلی مجموعه در چین چراغ سبز گرفت و هر دو این‌بار علاوه‌بر دنیا، در چین هم شکست خوردند تا پرونده‌ی این مجموعه‌ها این‌دفعه واقعا بسته شود. همچنین فروش ۶۰ میلیون دلاری استار ترک: فراتر و فروش ۷۵ میلیون دلاری روز استقلال: بازخیز نتوانستند کمبودهای آن‌ها در دیگر نقاط دنیا را جبران کنند.

تازه برخلاف باور مرسوم سه دنباله‌ی میانی ترنسفورمرهای مایکل بِـی (۱۶۵ میلیون برای آنسوی تاریک ماه، ۳۰۱ میلیون برای عصر انقراض و ۲۲۹ میلیون برای آخرین شوالیه) نیز یا بدون نیاز به بازار چین موفق بودند یا حتی بازار چین هم قادر به جلوگیری از شکستشان در دنیا نبود. بامبلبی، اسپین‌آفِ ارزان‌قیمت‌تر و کوچک‌ترِ مجموعه تنها فیلم این سری است که به‌لطف بازار چین از حد نصاب لازم برای موفقیت عبور کرد. از بیست فیلمی که این فهرست را تشکیل می‌دهند، سه‌تای آن‌ها به مجموعه‌ی ترنسفورمرها، سه‌تای آن‌ها به مجموعه‌ی سریع و خشن و دوتای آن‌ها (که احتمالا به‌زودی سه‌تا خواهد شد) نیز به دنیای سینمایی هیولایی لجندری تعلق دارند. همچنین، مجموع هفت‌تای آن‌ها شامل وین دیزل، دواین جانسون یا هر دوتای آن‌ها با هم می‌شوند. فیلم‌هایی که در چین با استقبالِ بهتر از انتظارات مواجه می‌شوند یا مثل حالا منو می‌بینی ۲ (۶۵ میلیون خانگی / ۹۷ میلیون در چین) هیچ دنباله‌ای دریافت نمی‌کنند یا وقتی هم که مثل حاشیه‌ی اقیانوس آرام دنباله‌دار می‌شوند، نتیجه شکستی در سراسر دنیا از آب در می‌آید.

از بیست فیلمِ فهرست‌شده در بالا، سه چهارمِ آن‌ها را فیلم‌هایی تشکیل می‌دهند که یا عملکرد ناامیدکننده‌ای داشته‌اند یا با کله شکست خورده‌اند. سه‌ایکس: بازگشت زندر کیج و رزیدنت ایول: آخرین فصل تنها فیلم‌هایی هستند که بودجه‌ی ساختشان آن‌قدر پایین بوده است که موفقیتشان در چین (با وجود شکستشان در دیگر نقاط دنیا) به سودآوری‌شان منجر شده است. اگرچه فیلم‌های ابرقهرمانی دی‌سی و مارول از سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹، بازار چین را هم به اندازه‌ی آمریکای شمالی قبضه کرده‌اند، اما هیچکدامشان برای موفقیت به چین وابسته نیستند. ونوم، محصول سونی، تنها فیلمِ ابرقهرمانی هالیوود است که عملکردش در چین بهتر از آمریکای شمالی بوده است. اگرچه این فهرست فاقدِ فیلم‌های مارول است، اما شرایط استثنایی اکران بلک‌ویدو (اکران همزمان در سینماها و دیزنی‌پلاس در آمریکای شمالی اما اکران سینمایی در چین) می‌تواند آن را به نخستین عضو مارول در این فهرست تبدیل کند.

اما از چین که بگذریم، پُرفروش‌ترین تازه‌اکران این آخرهفته در گیشه‌ی آمریکای شمالی هیچکس (Nobody) بود؛ این فیلم اکشن/کُمدی اورجینال که در آن باب اُدنکرک نقش یک مرد ظاهرا معمولی اما مجهز به مهارت‌های آدمکشی را ایفا می‌کند، ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار از نمایش در ۲ هزار و ۴۶۰ سینما کسب کرد. افتتاحیه‌ی هیچکس درست مثل افتتاحیه‌ی تام و جری از یک ماه پیش، باتوجه‌به شرایط دوران کرونا خوشبینانه احساس می‌شود؛ این رقم همان افتتاحیه‌ای است که اگر این فیلم در دوران پیش از کرونا با استقبال ناامیدکننده‌ای مواجه می‌شد در می‌آورد. از یک طرف، باور مرسوم ممکن است افتتاحیه‌ی حدودا ۱۵ میلیون دلاری یک فیلمِ بزرگسالانه‌ی اولداسکولِ ۱۵ میلیون دلاری را پیش‌بینی کند، اما خب، در این شرایط عجیب اگر یک فیلم بتواند افتتاحیه‌ی ناامیدکننده‌اش در شرایط عادی را در شرایط کرونا تکرار کند، موفقیت‌آمیز برداشت می‌شود. این فیلم که امتیاز A منفی را از تماشاگرانش دریافت کرده است و به امتیاز راتن‌تومیتوز ۷۹ دست یافته است، تاکنون ۱۱ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار در دنیا فروخته است (و هنوز نمایشش در ۶۰ منطقه‌ی جدید شروع نشده است).

البته که همیشه این احتمال وجود داشت که این فیلم جمع‌و‌جورِ پُرسروصدایِ محبوب در شرایط غیرکرونایی با درآمد غافلگیرکننده‌ای مواجه می‌شد، اما هدف یونیورسال از اکران فوری آن، امتحان کردن برنامه‌ی جدیدش در خصوص پخش فیلم‌هایش در شبکه‌ی نمایش خانگی (فقط سه هفته بعد از اکران سینمایی‌شان) است. هیچکس درست مثل اسلشر عجیب و غریب (Freaky)، محصول استودیوی بلام‌هوس از نوامبر سال گذشته، یکی از آن فیلم‌هایی است که به احتمال زیاد به‌لطف سینماروهای علاقه‌مندی که در حالت عادی برای تماشای آن به سینما می‌رفتند، اما حالا آن را با خرج کردن ۲۰ دلار در خانه تماشا می‌کنند، با استقبالِ غیرمنتظره‌ای مواجه خواهد شد. افتتاحیه‌ی هیچکس که فیلمنامه‌اش توسط دِرک کولستاد، نویسنده‌ی جان ویک به نگارش درآمده است، بزرگ‌تر از افتتاحیه‌ی ۳ تا ۴/۷ میلیون دلاری امثال بگذار برود (Let Him Go) با بازی کوین کاستنر، دزد صادق (Honest Thief) با بازی لیام نیسن، تیرانداز (The Marksman) دوباره با بازی لیام نیسن، نامتعادل (Unhinged) با بازی راسل کرو و چیزهای کوچک (The Little Things) با بازی دنزل واشنگتن است. بله، البته که بخشی از این موفقیت از صدقه‌سری بهبودی تدریجی بازار با بازگشایی سینماهای نیویورک و لس آنجلس است، اما خب، موفقیت فارغ از اینکه چگونه اتفاق اُفتاده است، موفقیت است. همچنین افتتاحیه‌ی هیچکس فاصله‌ی چندانی با افتتاحیه‌ی سه روزه‌ی ۸ و نیم میلیون دلاری رایا و آخرین اژدها (Raya and the Last Dragon) نیز نداشت.

حالا که حرف از انیمیشنِ دیزنی شد بگذارید بگویم که این فیلم ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار دلار دیگر در چهارمین آخرهفته‌اش فروخت (۳۲ درصد اُفت فروش نسبت به هفته‌ی قبل) و به مجموعِ ۲۴ روزه‌ی ۲۸ میلیون و ۴۰۰ هزار دلار رسید. رقمی که برابر با افتتاحیه‌ی امثال بولت (Bolt) و پرنسس و قورباغه (The Princess and the Frog) از سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ است. پس، یا مخاطبان ترجیح می‌دهند از سرویسِ دیزنی‌پلاس برای تماشای این انیمیشن استفاده کنند یا اینکه آن‌ها آن‌قدرها هم برای تماشای آن مشتاق نیستند. آیا وضعیت فعلی این فیلم به وضعیتش در شرایط عادی نزدیک است؟ خیر. این فیلم اگر در شرایط غیرکرونایی در آخرهفته‌ی روزشکرگذاری که پاتوقِ فانتزی‌های نوجوان‌محور است اکران می‌شد، دست‌کم ۲۰۰ تا ۲۲۵ میلیون دلار در گیشه‌ی خانگی می‌فروخت. در همین حین، تام و جری (Tom and Jerry)، محصول برادران وارنر در حالی دیگر از روز جمعه در سرویس اچ‌بی‌اُ مکس قابل‌دسترس نیست که ۲ میلیون و ۴۵۰ هزار دلار دیگر در پنجمین آخرهفته‌اش فروخت و به مجموعِ خانگی ۳۷ میلیون دلار رسید. این رقم در شرایط عادی، درآمد ناامیدکننده‌ای برای این فیلم ۷۹ میلیون دلاری حساب می‌شود. در حالی بهترین درآمد تام و جری در شرایط کرونا مساوی با نتیجه‌ی عملکردِ ناامیدکننده‌ی آن در شرایط عادی است که بهترین درآمد رایا و آخرین اژدها در شرایط کرونا شاید فقط ۱۵ درصد از درآمد واقعی آن در شرایط عادی را شامل می‌شود.

این موضوع درباره‌ی کرودها: عصر جدید و واندروومن ۱۹۸۴ نیز صدق می‌کند. از یک طرف کرودها: عصر جدید (۵۵ میلیون و ۹۷۲ هزار دلار خانگی / ۱۶۱ میلیون جهانی / ۶۵ میلیون بودجه) یک موفقیتِ جمع‌و‌جور است و از طرف دیگر، واندروومن ۱۹۸۴ با ۱۶۵ میلیون دلار فروش جهانی از ۲۰۰ میلیون دلار بودجه، یک شکستِ فاجعه‌بار حساب می‌شود. در شرایط عادی، واندروومن ۱۹۸۴ حتی با درنظرگرفتنِ واکنش منفی منتقدان و طرفداران نیز حداقل ۶۵۰ میلیون دلار یا چهار برابر درآمدِ فعلی‌اش می‌فروخت. از سوی دیگر، فیلمی مثل آشوب مداوم (Chaos Walking)، محصول لاینزگیت هم وجود دارد (یک میلیون و ۸۵۰ هزار دلار / مجموع خانگی ۱۱ میلیون و ۴۳۶ هزار دلار) که شکستش فارغ از زمانی‌که در آن اکران می‌شد، همیشه اجتناب‌ناپذیر بود. این موضوع درباره‌ی قاصد (The Courier)، تریلر جاسوسیِ تحسین‌شده‌ی بندیکت کامبربچ هم صدق می‌کند که با کسب یک میلیون دلار دیگر به مجموع ۱۰ روزه‌ی ۳ میلیون و ۴۴۳ هزار دلار دست یافت. و همچنین شهر دروغ‌ها (City of Lies)، فیلم کاراگاهی جانی دپ که با کسب ۱۱۰ هزار دلار، به مجموع ۱۰ روزه‌ی ۴۹۳ هزار دلار رسید

راستی، اکران مجدد آواتار هم با کسب ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار دلار دیگر در سومین آخرهفته‌ی نمایشش در چین، ضربه‌ی سهمگینی از گودزیلا علیه کونگ، بزرگ‌ترین رقیبش خورد و با ۷۵ درصد اُفت فروش مواجه شد؛ فانتزی سه‌بعدیِ جیمز کامرون تاکنون حدود ۲۵۵ میلیون دلار در چین، ۲ میلیارد و ۸۱ میلیون دلار در کشورهای خارجی و ۲ میلیارد و ۸۴۱ میلیون دلار در سراسر دنیا فروخته است. فیلم چینی سلام، مامان (Hi, Mom) به کارگردانی خانم جیا لینگ که تاکنون ۸۲۵ میلیون دلار در بازار چین فروخته است، یک رکورد تازه بر جای گذاشت؛ این فیلم با عبور از درآمد ۸۲۱ میلیون دلاری واندروومن به کارگردانی خانم پَتی جنکینز به پُرفروش‌ترین فیلمی که توسط یک فیلمسازِ زنِ تنها ساخته شده است تبدیل شد. سلام، مامان اکرانش را در همان زمانی‌که کاراگاه محله چینی‌ها ۳ رکورد افتتاحیه‌ی ۳۵۶ میلیونی اونجرز: پایان بازی را شکست، با ۱۹۵ میلیون دلار درآمد افتتاحیه آغاز کرد. رکوردشکنی «سلام، مامان» در حالی می‌اُفتد که دوتا از فیلم‌هایی که شانس شکستنِ این رکورد یا حداقل نزدیک شدن به آن را داشتند به خاطر شیوع کرونا با تأخیر مواجه شدند. بلک‌ویدو به کارگردانی خانم کِیت شورتلند در حالی در نهم ژوئیه ۲۰۲۱ (هجدهم تیر ۱۴۰۰) علاوه‌بر سینماها با ۳۰ دلار هزینه‌ی اضافه روی دیزنی‌پلاس پخش خواهد که اگر در شرایط غیرکرونایی اکران می‌شد، دو سرنوشت ممکن جلوی خودش می‌دید: در بهترین حالت پتانسیل یک میلیاردی شدن را داشت و در بدترین حالت می‌توانست چیزی نزدیک‌ به دکتر استرنج (۶۷۷ میلیون دلار) بفروشد.

اما حتی درآمدی برابر با ثور: رگناروک (۸۵۴ میلیون دلار) یا نگهبانان کهکشان ۲ (۸۶۹ میلیون دلار) هم می‌توانست آن را از واندروومن عبور بدهد. همچنین، حالا که واندروومن ۱۹۸۴ و و تبلیغات دهان به دهانِ منفی‌اش را دیده‌ایم، تصور اینکه آن در شرایط عادی می‌توانست درآمد فیلم نخست را پشت سر بگذارد سخت است، اما شاید این فیلم در بدترین حالت می‌توانست پیش از اینکه در هفته‌های پسا-افتتاحیه با کله سقوط کند، حداقل رکورد بزرگ‌ترین افتتاحیه‌ی تاریخ در بینِ فیلم‌های ساخته‌شده توسط زنان را به‌دست بیاورد (۱۳۰ تا ۱۶۰ میلیون دلار). هنوز احتمال بسیار کمی وجود دارد که اِترنال‌ها (Eternals)، ساخته‌ی خانم کلویی ژائو که برای اکران سینمایی در پنجم نوامبر (چهاردهم آبان ۱۴۰۰) همزمان با پخش روی دیزنی‌پلاس برنامه‌ریزی شده است بتواند بهترین درآمدِ پیش‌بینی‌شده ‌اش را به حقیقت تبدیل کند. قابل‌ذکر است که از آنجایی که یکی از زوجِ کارگردانان کاپیتان مارول و هر دو انیمیشن فروزن (Frozen) مرد هستند، در نتیجه درآمدهای آن‌ها (یک میلیارد و ۲۸۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۳، یک میلیارد و ۲۷۶ میلیون دلار در سال ۲۰۱۹ و یک میلیارد و ۴۵۰ میلیون دلار) جزو این رکوردشکنی حساب نمی‌شوند.